فرآیند هیدروفرمینگ، از روش هایی است که می تواند به عنوان یک راهکار مناسب برای رفع مشکل موجود در زمینه شکل دهی قطعات پیچیده مانند قطعات مستطیلی پله ای مطرح شود. در این فرآیند، توزیع ضخامت یکنواخت و کیفیت بالاتر قابل دست  یابی است. در فرآیند هیدروفرمینگ، بهینه سازی ابعاد اولیه ورق، تاثیر زیادی در تولید محصولات با حداقل هزینه و کیفیت بالا دارد. در این مقاله با استفاده از روش حساسیت، بهینه سازی ابعاد اولیه ورق با دو هندسه متفاوت، مورد بررسی قرار گرفت. در پایان مراحل بهینه سازی، منحنی ورق شکل یافته و منحنی نهایی روی هم منطبق می شوند. در مراحل بهینه سازی از نرم افزار آباکوس به منظور انجام شبیه سازی فرآیند استفاده گردید. پارامترهای مورد بررسی در این تحقیق، تاثیر بهینه سازی ابعاد اولیه ورق بر روی توزیع ضخامت و فشار بیشینه شکل دهی می باشد. در پایان این نتیجه حاصل شد که با بهینه سازی ابعاد اولیه ورق در هر مرحله، میزان بیشترین نازک شدگی قطعه نهایی کاهش می یابد که در ناحیه شعاع سنبه و دیواره پله ایجاد می شود. همچنین با بررسی فشار بیشینه شکل دهی مشخص گردید که با انجام مراحل بهینه سازی، جریان مواد افزایش یافته و سبب کاهش حداکثر فشار بیشینه خواهد شد.

قطعات لوله ای بدون درز با مقاطع گوناگون مانند لوله های پله ای استوانه های، مخروطی و با مقطع مربعی عموما با فرآیند هیدروفرمینگ لوله تولید می شوند. در شکل دهی آن قطعات با این فرآیند، دستیابی به شکل هایی با گوشه های تیز، مستلزم افزایش فشار است. این افزایش فشار، موجب نازک شدگی و پارگی احتمالی در گوشه قطعه خواهد شد. نویسندگان مقاله، طراحی یک قالب جدیدی را ارایه نموده اند که منجر به بهبود پرشدگی گوشه قالب در فرآیند هیدروفرمینگ لوله های پله ای استوانه های گردیده است. در قالب جدید، شکل دهی لوله، شامل دو مرحله بالج و نهایی است. در این مقاله، اثر مسیر فشار بر هندسه و توزیع ضخامت لوله در قالب جدید به طور تجربی و شبیه سازی اجزای محدود مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج به دست آمده، نشان داد که شکل هندسی مطلوب نهایی، وابسته به فشار مرحله بالج و نحوه اعمال فشار و تغذیه محوری در مرحله نهایی است و انتخاب مناسب این پارامترها بر روی شکل هندسی قطعه به دست آمده تاثیر دارد. همچنین نشان داده شد که در قالب جدید می توان به محصولی با توزیع ضخامت یکنواخت در طول دیواره دست یافت.

قطعات لوله ای بدون درز مانند لوله های پله ای، لوله های با مقطع چهارگوش و لوله های مخروطی، معمولا با استفاده از فرایند هیدروفرمینگ لوله تولید می شوند. در شکلدهی این قطعات، دستیابی به شکل های با گوشه های تیز بسیار در عمل مشکل یا ناممکن است. در این مقاله با ارایه مجموعه قالب جدیدی، پر شدن گوشه های قالب برای تولید لوله های پله ای در فرایند هیدروفرمینگ مطالعه شده است. برای قالب ارایه شده، به روش اجزای محدود شبیه سازی شده، چگونگی پر شدن قطعه در درون حفره قالب مطالعه شده است. به منظور تایید نتایج شبیه سازی، این مجموعه قالب ساخته شده، مورد آزمایش قرار گرفته است. نتایج به دست آمده ضمن تایید نتایج شبیه سازی، نشان می دهد که در قالب جدید می توان به محصولاتی با گوشه های کاملا تیز رسید. پیچیده نبودن ساختار قالب و پایین بودن فشار شکلدهی برخی مزایای قالب ارایه شده است. همچنین، توزیع ضخامت قطعات شکل داده شده در قالب جدید نسبت به قطعات تولید شده در قالب متداول یکنواخت تر بوده است.

فشار داخلی و تغذیه محوری، از مهم ترین پارامترهای شکل دهی لوله به روش هیدروفرمینگ است. فشار سیال داخل لوله و تغذیه مواد حاصل از نیروی محوری سنبه ها، سبب تغییر شکل لوله می شود. چگونگی اعمال همزمان این دو پارامتر، کیفت، ضخامت و حد شکل دهی قطعه نهایی را تحت تاثیر قرار می دهد. در این مقاله، اثر مسیر فشار داخلی و تغذیه محوری به منظور بهبود توزیع ضخامت لوله های پله ای استوانه ای بررسی شده است. به علاوه، با استفاده از روش جدیدی که به منظور رفع چروک ارائه شد، از چروک های ایجاد شده در لوله در مسیرهای بارگذاری استفاده شد. در ابتدا، مسیرهای بارگذاری فشار ثابت با سطوح فشار متفاوت به روش شبیه سازی و آزمایش تجربی بررسی شدند. سپس، سطوح فشاری که در آن قطعات پاره نشده و به طور سالم یا با چروک بدست آمدند، انتخاب و اثر تغذیه محوری در این مسیرها به طور جداگانه ابتدا با شبیه سازی و سپس با آزمایشهای تجربی بررسی شد. نتایج بدست آمده نشان داده است که تغذیه محوری در مرحله ابتدایی افزایش فشار، توزیع ضخامت قطعات را در مرحله نهایی بهبود می بخشد. همچنین، با استفاده از روش جدید و موثر ارائه شده در این مقاله به منظور رفع چروک، با تغییر جهت تغذیه محوری در مرحله ای از فرآیند، چروک های ایجاد شده در سطح لوله در انتهای فرآیند شکل دهی رفع گردید و قطعه سالم با توزیع ضخامت بهتر بدست آمد. از طرفی با استفاده از مسیر بارگذاری پله ای، یکنواختی توزیع ضخامت لوله به دست آمده با روش رفع چروک بهبود یافت.

شکل دهی لوله به روش هیدروفرمینگ در سالهای اخیر توسعه بسیار زیادی داشته است. یکی از مسائل مهم در شکل دهی به روش هیدروفرمینگ پیش بینی و جلوگیری از عیوب احتمالی از جمله چروکیدگی و پارگی می باشد. این عیوب مستقیما به فشار اولیه، فشار نهایی و همچنین تغذیه محوری در طول فرآیند بستگی دارد. لذا انتخاب یک مسیر اعمال فشار مناسب و متناسب با تغذیه محوری دارای اهمیت بالایی می باشد. در این مقاله یک قالب جدید برای تولید قطعات دو پله ای جعبه ای شکل از جنس مس با استفاده از تستهای آزمایشگاهی و شبیه سازی اجزای محدود ارائه شده است. از جمله مزایای این قالب نسبت به قالب های متداول هیدروفرمینگ، داشتن چهار بوش متحرک در درون قالب برای ایجاد پله های پر شده کامل می باشد. حرکت بوش های متحرک باعث می شود که قطعه کار در هنگام تغذیه با حرکت همزمان بوش ها حرکت کند که باعث از بین رفتن اصطکاک بین قالب و قطعه کار در محل قرار گیری بوش ها می شود. همچنین فاصله حرکتی بین قطعه کار و قالب صفر می شود و در نهایت قطعه کار تولید شده دارای گوشه های کناری پر شده و کامل می باشد. از دیگر مزایای این قالب، داشتن فشار شکل دهی پایین، ساختار ساده قالب و کاهش هزینه ماشین کاری نسبت به قالب های متداول هیدروفرمینگ لوله می باشد.

در این مقاله به بررسی ویژگیهای سبکی یکی از آثار عبدالحسین زرین کوب پرداخته شده و اینکه ویژگی عمومی سبک نوشتاری کلیه آثار استاد، نثری هنری – تحقیقی است و در مجموع نثری منحصر بفرد. اما برخی خصوصیات دیگری در این اثر است، که تنها به دلیل قالب رمان گونه ای بودن آن و دیگر بحث «مخاطبان عادی» کتاب، سبب گشته اثر یاد شده، به عللی که ذیلا در این مقاله طرح و بررسی شده است، از دیگر آثار استاد ممتاز گشته و بدین وسیله اثر را نزد تمام طبقات مختلف خوانندگان اعم از «افراد عادی» و غیر آن بویژه استادان ادب فارسی و دانشگاهیان مقبول واقع گردانیده و با اقبال چشمگیری مواجه گشته است.

این مقاله به تحلیل فرآیند هیدروفرمینگ متقارن محوری ورق با در نظر گرفتن شعاع گوشه قالب و ضخامت متغیر برای قسمت گنبدی شکل ورق، می پردازد. هدف از انجام این مطالعه، محاسبه توزیع ضخامت در ورق تغییر شکل یافته و همچنین محاسبه میزان فشار شکل دهی لازم در دو حالت نیروی ورق گیر زیاد و نیروی ورق گیر کم می باشد. برای تحلیل، ابتدا یک رابطه برای تغییرات ضخامت قسمت گنبدی شکل ورق پیشنهاد شده و با اعمال قانون تراکم ناپذیری در تغییر شکل پلاستیک، توزیع ضخامت به دست آمده است. سپس بر اساس توزیع ضخامت به دست آمده، کرنش ها و تنش ها در سراسر نقاط ورق و همچنین انرژی کرنشی ورق محاسبه شده اند. با مساوی قرار دادن انرژی کرنشی با کار انجام شده توسط فشار سیال، فشار شکل دهی لازم در هر مرحله تغییر شکل محاسبه شده است. به منظور اعتباردهی به تحلیل حاضر، نتایج به دست آمده با نتایج سایر محققان مقایسه شده است.

در فرایند هیدروفرمینگ لوله، جریان نامناسب فلزی ناشی از شرایط اصطکاکی، سبب پر نشدن گوشه های قالب و نازک شدگی زیاد نواحی نزدیک به گوشه های قالب می گردد. اعمال ارتعاشات آلتراسونیک به بدنه قالب می تواند شرایط تماسی را بهبود بخشد. مقاله حاضر با هدف بهبود فرایند از لحاظ میزان شکل پذیری و همچنین به لحاظ یکنواختی ضخامت دیواره مقطع، به بررسی اثر اعمال ارتعاشات بر بدنه قالب هیدروفرم لوله پرداخته است. ابتدا یک مدل عددی بر اساس روابط هندسی و حالت تنش و کرنش بنا شده است که قادر است ضخامت دیواره و شعاع گوشه لوله را محاسبه نماید. در این مدل اثر ارتعاشات آلتراسونیک به صورت تغییر در شرایط اصطکاکی اعمال می شود. با مدلسازی اجزاء محدود فرایند فرایند هیدروفرمینگ آلتراسونیک لوله (فشار داخلی همراه با اعمال ارتعاشات آلتراسونیک) و مقایسه آن با مدل اجزاء محدود همین فرایند در حالت کلاسیک (تنها با فشار داخلی) امکان بررسی میزان بهبود فرایند با استفاده از ارتعاشات قالب فراهم شده است. نتایج نشان می دهد با استفاده از ارتعاشات آلتراسونیک، میزان پرشدگی گوشه های قالب افزایش قابل توجهی داشته و علاوه بر آن ضخامت دیواره لوله نیز یکنواختی بیشتری دارد.

لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

دبل بالج هیدروفرمینگ یکی از شاخه های فرایند هیدروفرمینگ لوله است که در آن به جای استفاده از لوله به عنوان قطعه خام، از قطعه کشش عمیق استفاده شده و پس از پر شدن محفظه از سیال تحت فشار، به شکل قالب شکل داده می شود. در این مقاله نتایج حاصل از شکلدهی قطعاتی از جنس فولاد زنگ نزن 304 با فشارهای مختلف به روش دبل بالج هیدروفرمینگ ارایه شده است. پس از اندازه گیری بیشینه تغییر ارتفاع (بیشینه قطر خارجی) در منحنی های شکل داده شده توسط ماشین اندازه گیری مختصات، ضخامت در طول پروفیل توسط آزمایش ضخامت سنجی اولتراسونیک اندازه گیری شده است. نتایج نشان دهنده تاثیر مستقیم فشار بر بیشینه تغییر ارتفاع و تغییرات ضخامت است همچنین مشاهده می شود که تغییرات ضخامت در این روش نسبت به سایر روشهای شکلدهی قطعات (مانند اسپینینگ سنتی) بسیار اندک است. در بخش دیگر، فرایند به کمک نرم افزار جامع ABAQUS 6.4 شبیه سازی شده و اثر پارامترهای موثر بر شکلدهی مانند ضریب اصطکاک و پارامترهای مرتبط با خواص ماده مانند مدول الاستسیته، تنش تسلیم و ضریب کرنش سختی مورد بحث قرار گرفته است. نتایج بیانگر آن است که مانند سایر شاخه های فرایند هیدروفرمینگ لوله، با افزایش ضریب اصطکاک، بیشینه تغییر ارتفاع کاهش یافته و تغییرات ضخامت افزایش می یابد.